Page 111 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 111
Hava sıcak olduğu zamanlar dış kapı ardına kadar açık
durur. Tahta kapının menteşesinin çivileri azalmış,
bunu da kimse fark etmemiş. Menteşeyi bir tane çivi
tutuyormuş. Kapının kocaman bir camı var. Çocuklar
oynarken apartman sakinlerinden birisi dışarıya çıktı
ve onun ardından kapı çarptı. Bu çarpışta kapı yerinden
çıkıp Cemre’nin üzerine doğru geldi. Eşref Bey kapıyı
tuttu ama kapının camı kırıldı. Cemre kendini korumak
için kollarını siper etti ve cam kırılıp Cemre’nin üzeri-
ne düştü. Cam kırıkları Cemre’nin kolunu parçaladı. Bir
parçası da gözüne saplandı.”
Ne diyeceğimi şaşırmış kadını dinliyordum.
“Nerede?” dedim.
Kayınvalidem yanıma gelmeye çekiniyor, mırıl mırıl
bir şeyler söylüyordu. Ne söylediği anlaşılmıyordu.
Apartman sakinleri Cemre’nin etrafına toplanmış,
bir gösteri varmış gibi merakla seyrediyorlardı.
Gerçekten ne yapacağımı şaşırmıştım. Kalabalığı
yarıp yerde kanlar içinde yatan kızımı yavaşça kucağı-
ma aldım.
“Hiçbirinizin şu çocuğu alıp hastaneye götürmek
aklına gelmedi mi?” dedim.
Bıyıklı, orta yaşlı, göbekli adam:
110
