Page 91 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 91
Gözlerimden iki damla yaş geldi. Boğazıma bir şeyler
düğümlendi. Konuşmak istedim konuşamadım. Annelik
başka bir duyguydu.
“Sizin de tadınızı kaçırdım.”
“Olur mu?” dedi Meral. “Ne kadar mutlu oldu
Canan baksana.”
“Akşamüstü gelin de sizi bahçelere götüreyim.
Bak orada ne çok sebze var görürsünüz. Bir sürü meyve
ağacı da var. Hem şu küçük kız taze taze meyvelerden
yesin.”
“Geliriz.”
Cevahir teyze eline aldığı değneğe dayanarak
gitti. İnsan ona kendini çok yakın hissediyordu. Ne
kadar ezilmişliği ve acı çekmişliği vardı. Bu yüzünden
açıkça belli oluyordu.
Cemre de burada çok mutlu olmuştu. Cemre ve
Madalyon gönüllerince oynuyorlardı. Biz de kahvaltı
sonrası Türk kahvemizi yapıp doğadaki sesleri dinleye-
rek içmeye başladık.
Cevahir teyze bizi alıp köyün alt tarafındaki bah-
çelere götürdü. Anlattığından daha güzel bir yerdi.
Küçük bir dere akıyordu bahçenin aşağı tarafından.
Dereden kurbağa sesleri geliyordu. Bazıları dışarıya
çıkıyor sonra da tekrar suyun içine atlıyorlardı.
90
