Page 88 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 88
lülerimizden ayrı tutmuyoruz. Bizim köylü yabancıya
pek ev satmaz aslında ama Meral kızımızı sevdi herkes.
Ama o da şehirliyim diye büyüklenmez. Gelir bizim sof-
ramıza oturur, yemeğimizden yer. Bizi küçük görmez.
Biz okumuş insanlar değiliz. Ama o bizim anlattıklarımı-
zı can kulağıyla dinler.”
“Olur mu Cevahir teyze? Sizden öyle çok şey
öğreniyorum ki ben de. Her gün yeni bir şey keşfediyo-
rum hayatımla ilgili.”
“Öyle de, şehirde oturuyorum diye büyüklenenler
de oluyor. Sen öyle değilsin. Bak akraban da öyle. Siz
iyi yetişmişsiniz.”
“Teşekkür ederim. O sizin güzel görüşünüz.”
“Taze çay demledim. Sana da bir bardak vereyim
Cevahir teyze.”
“Çay çarpıntı yapıyor ya. Şu ortamda içilir. Ver de
içeyim bir bardak.”
Cevahir teyze ayaklı bir kütüphaneydi sanki.
Hayattan neler öğrenmişti. Çok şey bildiğimizi sanır-
ken hiçbir şey bilmediğimizi fark ettim. O kadar güzel
anlatıyordu ki her şeyi, hayran olmuştum.
“Bizim eve de gelin oturmaya. Hemen yan taraf-
taki ev bizim.”
“Geliriz.”
“Gitmeyin kalın biraz burada. Sizi pek sevdim.”
87
