Page 92 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 92
Kurbağalar da koro oluşturmuş hep bir ağızdan
kendi şarkılarını söylüyorlardı.
Cevahir teyze koynundan fotoğraf çıkarıp bana
uzattı:
“Bak kızım bunlar benim oğullarım.”
Alıp fotoğrafa dikkatlice baktım. Özlemişti onları.
Meral’le bir ara göz göze geldik. Ağlamamak için ken-
dimi zor tuttum. Cevahir teyzenin oğullarını telefonla
arayıp konuşmak, gelip annenizle vakit geçirin demek
istedim. Ama bu ne kadar doğru olurdu bilmiyordum.
Cemre, bahçedeki kiraz ağacına tırmanırken
düştü. Neye uğradığımı şaşırdım. Koştum kucağıma
aldım. Neyse ki bir şey olmamıştı. Birazcık dizi sıyrıl-
mıştı o kadar.
“Cemre biraz daha dikkatli olur musun? Düşüp bir
yerini kırabilirsin.” dedim.
“Özür dilerim anneciğim. Daha dikkatli olacağım.”
“Sen ağaca tırmanabilen bir çocuk değilsin. Ağaca
tırmanmayı da bilmek lazım.”
Madalyon şaşkın şaşkın bize bakıyordu. O da olan
biteni anlamaya çalışıyordu.
Bir çocuk koşarak bahçeye doğru geldi. Hepimiz
çocuğa bakarak olan biteni anlamaya çalışıyorduk.
“Cevahir nine?”
91
