Page 96 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 96
âdeta. Hem ben köy kızı değilim. Burada olmak bana
işkence gibi. Engellemesem Nevzat köye yerleşir.”
“Ne iyi olur.“ dedi Cevahir teyze.
Meral:
“Köyde yaşamak belki zor ama en azından birkaç
gün kalınabilir. Ben de buraya gelene kadar hiç köy gör-
memiştim. Şimdi şehre gitmek istemiyorum.”
Gelin:
“Bu insanın ruhuyla alakalı bir şey. Ben köyde
yaşayabilecek bir ruha sahip değilim.”
“Size kimse köyde yaşa demiyor.” dedim. “Arada
bu kadıncağızı ziyaret edin. Yoksa istediğiniz yerde
yaşayabilirsiniz.”
Kadın gördüğü tepki karşında gerilmişti. Suratı
asıldı. Ama hiç kimse oralı olmadı. Cemre, Nevzat’ın
çocukları, Alphan ve Aylin’le çok iyi anlaşmıştı. Oyuna
başlamışlardı. Çocuklar da burada olmaktan çok mutlu
görünüyorlardı. Mutlu olmayan bir tek gelindi.
Konuyu değiştirmek için ”Ne öğretmenisiniz?”
dedim Nevzat’a.
“Ben matematik öğretmeniyim. Eşim de sınıf
öğretmeni.”
“Ne güzel.”
Cevahir teyze:
95
