Page 101 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 101
“Oğlun gittiyse biz varız. Biz de senin evladın
sayılırız.”
“Öyle de. Ana yüreği işte dayanmıyor.”
“Ana yüreği başka bir şeydi gerçekten.”
“Bugün yemek falan yapmayın. Size ev makarnası
yapacağım.”
“Yorma kendini.”
“Nevzat’ıma yapacaktım. Kısmet sizeymiş.”
Cevahir teyzenin balkonunda hepimiz birlikte
el makarnası yaptık. Cevahir teyze hamuru açtı. Ben
ve Meral de makarnaları büktük. Kocaman bir tepsi
makarnayı dördümüz yedik. İnanamadım. Burada bir-
kaç kilo almıştım ama umurumda değildi. Yeniden büyük
şehrin stresiyle aldığım kiloları verirdim.
“Senin kaynanan var mı?” dedi.
“Var. Bize yakın oturuyor.”
“Size gelir gider mi?”
“Gelmez mi, gelir elbet.”
“Ben Nevzat’ıma bir defa gittim. Ama bu Sultan
gelinin yüzü hiç gülmedi. İnan oturduğum yerden kalk-
madım ama yine de varlığım onu çok rahatsız etti.”
“O kendi rahatsız Cevahir teyze. Senden rahat-
sız olmamıştır.” Hepimiz katıla katıla gülmüştük. Yaşlı
100
