ben değil, Cemre ve Madalyon da üzgündü. Hepimiz
burada rahatlığa alışmıştık. Cemre benim baskım olma-
dan ilk defa oynamıştı. Korkularım azalıyor muydu?
Sanmıyorum.
Arkamızdan bir tas su döktü Cevahir teyze. ”Su
gibi gidin.” diye bağırdı. Yaşadığım şu birkaç günü hiç
unutmayacaktım.
102