Page 44 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 44
“Olur mu öyle şey? O bizim köpeğimiz.”
“Ama yanımızda olması gerekiyormuş.”
“Sen onların söylediklerine aldırma kızım.
Öğretmenin ödev verdi mi?”
“Kâğıda ailemizdeki kişilerin fotoğrafını yapıştı-
racağız.”
“Tamam, eve gidince yapıştırırsın.”
“Peki, Zeytin’in fotoğrafını da yapıştırayım mı?”
“Elbette o da bizim ailemizden birisi.”
“Yarın okula sen de gelecek misin anne?”
“Evet.”
“Ama sınıfa girmene gerek yok. Hem ben öğret-
menden korkmuyorum. Çok iyi birisi. Bana sen çok akıl-
lısın dedi.”
“Akıllı kızım benim.”
“Çikolata alabilir miyiz?”
“Seni seni, bütün bunları çikolata almak için mi
anlattın?”
Cemre gülmeye başladı. Onunla birlikte ben de
güldüm. İkimiz de çok mutluyduk.
Okulun ilk gününü iyi geçirmişti. Okulu sevmesi
açısından ilk gün çok önemliydi. O yüzden başarılı bir
gün geçirmiştik ikimiz de.
43
