Page 40 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)

ki arkadaşlığını anlatmam mümkün değildi. İkisi de
çok mutlu görünüyordu. Zeytin’in gitme saati gelince
Cemre’nin nasıl bir tutum sergileyeceğini düşünüyor-

dum. Zeytin gitmesin diye tutturursa o zaman ne yapa-
caktık?

Dedemiz ayağa kalktı. Hepimiz ona bakıyorduk.
“Hoş geldiniz önce. Benim güzel torunum bu yıl ana
sınıfına başlıyor. Onun ne kadar çabuk büyüdüğünü fark

etmemiştik. Bizi bu güzel günde bir araya toplayan geli-
nim Canan’a teşekkür etmek istiyorum. Artık etrafına
daha ayrıntılı bakmaya başlayacak benim güzel kızım.”
“Dedeciğim, Zeytin’e hoş geldin demedin.”

“Evet, Zeytin’i unuttuk galiba. Hoş geldin Zeytin.”
Cemre kahkahalarla gülmeye başladı.
“Ama Zeytin sana cevap veremez ki.”
Zeytin anlamış gibi havlamaya başladı.
“Bak o da havlayarak cevap verdi güzel kızım.”

“Zeytin anladı mı?”
“Elbette anladı.”
“Anneciğim, Zeytin bugün burada kalabilir mi?”

“Olmaz Cemre. Zeytin arkadaşlarını görmek
isteyebilir. Biz en kısa zamanda gideceğiz yanına.
Bak Zeytin bugün geldi, bundan sonra sık sık gider
getiririz.”

39