Page 31 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)

‹
fi
I
‹ ‹LK ‹fi‹TT‹⁄‹M MISRA
T
T
K

‹
M

L
S
⁄
‹
M
‹
A
R
Yine komflular›m›zda, benden az küçük bir de Cevriye
vard›. Onu sevmezdim.
Evde bana ayr›lm›fl olan bir dolab›n içinde yemifllerim
dururdu. Ara s›ra flekerle dolu, flu flekerci bardaklar›ndan
da bulunurdu. Bir gün ben okuldayken Cevriye gelmifl.
Dolab› kar›flt›rm›fl. Buldu¤u bir barda¤› giderken alm›fl.
Okuldan dönünce, barda¤›n ne oldu¤unu sordum. An-
nem dolab› gözden geçirdikten sonra;
- Bilmem o¤lum, cevab›n› verdi. Can›m s›k›ld›.
Annem:
- Cevriye gelmiflti. Çocuk bu ya, belki o alm›flt›r, dedi.
Al›nm›fl, iyice gücenmifltim.
Me¤er zavall› k›zca¤›z, yolda giderken barda¤› düflür-
müfl, k›rm›fl. Annesi buna çok üzülmüfl. Barda¤› ödemeye
karar vermifl. Bir gün geldiler. Öyle bir bardak getirdiler.
Ertesi gün, biz de annemle onlar›n evine gittik. Var›r var-
maz, annem bana dedi ki;

- Öp han›m ninenin elini, suçunu ba¤›fllas›n!
Öptüm. Bunun bir özür dileme oldu¤unu sonradan
anlad›m. Me¤er, barda¤› getirdikleri zaman, ben Cevri-

ye’yi görünce:
- Dolab› kim kar›flt›rd› bakay›m? diye ç›k›flm›fl›m. Bu
özür dileme onun içinmifl.

30