Page 27 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)

L

B
E
G GÜZEL B‹R KIZDI I
Ü
Z
I
Z
D
K
‹
R

Komflular›m›z içinde, benden bir buçuk, iki yafl kadar
büyük bir Makbule Han›m vard›. Ara s›ra bizim eve gelir-
di. Birlikte oynar, e¤lenirdik. Ço¤u zaman beni kendi ev-
lerine ça¤›r›rd›. Evleri gerek bina, gerek bahçe yönüyle bi-
zimkinden oldukça büyüktü. Annemle birlikte olmad›kça
kesinlikle gitmezdim. Bir kere annemle birlikte gitmifltik.
Biz Makbule’yle bahçeye indik. Oyuna dalm›fl›z. Epey va-
kit geçmifl. Annem, yabanc› de¤il ya, vars›n k›z kardefliyle

biraz daha oynas›n, diye beni b›rak›p eve dönmüfl. Bir
aral›k, bilmem kim söyledi, annemin eve gitti¤i kula¤›ma

geldi. Art›k bir dakika bile duramad›m. Makbule’yle an-
nesinin, beni al›koymak için söyledikleri sözlere bakmaya-
rak, hemen eve döndüm.

Baflka bir gelifllerinde, Makbule’nin annesi anneme

demifl ki:
- Can›m han›m! Bu çocu¤a tembih mi ediyorsunuz? Bir

türlü durduramad›k. Makbule’m de kendisini ne kadar se-
ver! Aram›zda ayr› gayr› m› var? Bizim ev sizin!

Annem, flu cevab› vermifl:

- Eksik olmay›n›z! Biz, sizi belki akrabadan ileri tutar›z.
Ben Ömer’ime her zaman gidip han›m k›z›mla oynamas›-

26