Page 24 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 24
- Sana ya! Ben o¤la¤› ne yapay›m?
- Kuzum a¤abeyci¤im, benim kuca¤›ma ver!
- Sen kald›ramazs›n.
A¤abeyim son cümleyi söyler söylemez, o¤la¤› arpa-
n›n içine do¤ru sal›verdi.
Ben hemen kofltum. Sevmeye bafllad›m. Yavrucak, pek
az otlad›ktan sonra yeflillik içinde yan üstü yat›verdi. Yo-
rulmufl muydu, yoksa oras› hofluna m› gitti, anlayamad›m.
O¤lak kadar hafif ruhlu yarat›k pek az bulunur. Duruflu,
bak›fl›, bir hofluma gitti ki anlatamam. Hemen ben de ya-
n›na yatt›m. Tekrar okflamaya bafllad›m. Bu masum gö-
rüntü, göz önünden gidecek fleylerden midir? O flirin hay-
vanca¤›z, bana günlerce arkadafl oldu.
Babam, her y›l bize bir ya da iki kuzu al›rd›. Bunlar›
a¤abeyimle kendimize al›flt›r›r, arkam›z s›ra gezdirirdik.
Hiçbir kuzuyu, o o¤lak kadar sevdi¤imi bilmiyorum.
F›nd›k ad›nda bir de kedim vard›. Kuyru¤u, kulaklar›
kesikti. Karal› beyazl› boynuna k›rm›z› bir kurdele ba¤lar-
d›m. O kadar sevimli olurdu ki! Fakat o¤la¤›n sevgisi, on-
dan da üstün gelmiflti...
Yine bahçede geçen olaylardand›r. Bir gün a¤abeyim,
üzümleri olmaya bafllam›fl olan asmalar›n birine merdiven
23