Page 24 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 24

- Sana ya! Ben o¤la¤› ne yapay›m?

               - Kuzum a¤abeyci¤im, benim kuca¤›ma ver!

               - Sen kald›ramazs›n.
               A¤abeyim son cümleyi söyler söylemez, o¤la¤› arpa-

           n›n içine do¤ru sal›verdi.

               Ben hemen kofltum. Sevmeye bafllad›m. Yavrucak, pek
           az otlad›ktan sonra yeflillik içinde yan üstü yat›verdi. Yo-
           rulmufl muydu, yoksa oras› hofluna m› gitti, anlayamad›m.

           O¤lak kadar hafif ruhlu yarat›k pek az bulunur. Duruflu,
           bak›fl›, bir hofluma gitti ki anlatamam. Hemen ben de ya-

           n›na yatt›m. Tekrar okflamaya bafllad›m. Bu masum gö-
           rüntü, göz önünden gidecek fleylerden midir? O flirin hay-

           vanca¤›z, bana günlerce arkadafl oldu.

               Babam, her y›l bize bir ya da iki kuzu al›rd›. Bunlar›
           a¤abeyimle kendimize al›flt›r›r, arkam›z s›ra gezdirirdik.
           Hiçbir kuzuyu, o o¤lak kadar sevdi¤imi bilmiyorum.

               F›nd›k ad›nda bir de kedim vard›. Kuyru¤u, kulaklar›

           kesikti. Karal› beyazl› boynuna k›rm›z› bir kurdele ba¤lar-
           d›m. O kadar sevimli olurdu ki! Fakat o¤la¤›n sevgisi, on-

           dan da üstün gelmiflti...

               Yine bahçede geçen olaylardand›r. Bir gün a¤abeyim,
           üzümleri olmaya bafllam›fl olan asmalar›n birine merdiven


                                       23
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29