Page 19 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)

dan da gülüyordu. Bense hizmet edeyim derken suç iflle-
mifl oldu¤umdan, yüzüne bakmaya bile cesaret edemiyor-

dum. Beni kuca¤›ndan indirmifl olsayd›, var gücümle an-
nemin yan›na kaçaca¤›m kesindi.

Amcam›z Mehmet Tahir, görünüflte babama benzerdi.
Huy olarak aralar›nda oldukça fark varm›fl. Pek a¤›rbafll›

olmad›¤›ndan, ‹stanbul’da birçok ifle girip ç›kt›ktan sonra
Bursa’ya gitmifl. Orada yerleflmifl. Burada oldu¤u zaman-
lar, öteye beriye etti¤i borçlar›n ço¤unu babam ödermifl.

Babam›n öldü¤ünde ise birkaç bin kurufl alaca¤›na karfl›-
l›k, yaln›z altm›fl kurufl kadar verece¤i ç›kt›.

Babam, vefat edeli bir hafta olmufltu. Bir sabah, dül-

ger k›l›¤›nda bir Hristiyan, evimizin kap›s›n› çal›yordu.
- Nedir? denildi.

Üzgün bir tav›rla, o kadar alaca¤› oldu¤unu söyledi.

Hemen paras›n› verdiler.
- Hakk›n› helâl et, dediler.

Adamca¤›z›n gözleri doldu. Birkaç ay önce evin bahçe
taraf›na bir oda eklenirken, rahmetlinin pek çok iyili¤ini
gördü¤ünü söyledi.

- Helâl olsun, dedi ve gitti.

‹yi adama herkes ac›r. Ne mutlu o insana ki yoklu¤u

18