Page 16 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 16
Ö
K
T
Ü
S
O
T
D DOST KÖTÜ GÜNDE... .
G
E
.
.
Ü
N
D
Hiç unutmam, bir k›fl gecesi yat›p uyumufltuk. Bir ara-
l›k sokaktan bekçi geçti. Bilmem hangi tarafta yang›n ol-
du¤unu haber veriyordu. Yata¤›n içinde gözlerimi açt›m.
Babam›n aceleyle giyindi¤ini gördüm. A¤abeyim de
uyanm›flt›. Annem diyordu ki:
- Ç›kmasan›z olmaz m›? Baksan›za pencerelere, kafes-
lere!
Babam cevap vermedi. Me¤er o tarafta dostlar›ndan
birinin evi varm›fl. Pencereler, kafesler, tamamen karla ör-
tülmüfltü. Ben korkmaya bafllad›m. A¤abeyim benden on
yafl kadar büyük oldu¤undan, onun yüzünde pek korku
belirtisi görünmüyordu. Babam, annemin yakt›¤› feneri
alarak afla¤› indi. Biz daha önce aya¤a kalkm›flt›k. Babam
sokak kap›s›n› kapat›rken annemle birlikte köfle pencere-
sine kofltuk. Annem cam› açt›. Kafes bütünüyle kar dol-
mufltu. Kafesi sarst›. Kar›n kabas› döküldü. Babam›n fe-
nerle gitmekte oldu¤unu gördük. Babam eve dönmedik-
çe tekrar yatmak olur mu?
Aradan ne kadar zaman geçti bilemiyorum; döndü,
karfl›lad›k, üstü bafl› kar içindeydi. B›y›klar› buz tutmufltu.
O zaman gözüme pek ulu göründü.
15