Page 29 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 29
cesindeyim. Elimden geldi¤ince bu sonucu elde etmeye
çal›fl›r›m. Çal›flmayacak olsam, içim rahat etmez. ‹çimin ra-
hat etmesini sa¤lamak için çal›flmayay›m m›? Gerçekte bu,
kendim için çal›fl›yorum demektir.
Belki bu örnek so¤uk görünür. Beni ba¤›fllay›n. Bu ese-
ri, bir kira evinde otururken yazd›¤›m için, birdenbire ak-
l›ma o geldi. Amac›m, flikâyet de¤il. Allah’a flükür, kendi
evimiz de var. Olmasa da ne ç›kar? ‹nsanda yürek olmal›!
Makbule, pek güzel bir k›zd›. Ya da bana öyle gelirdi.
Zaten ifl, görünüfltedir. Gerçe¤i, çocuklar flöyle dursun, ço-
¤u babalar bile göremezler.
Bir baba, o¤lunu seve seve büyütür. Bin belas›n› çek-
mifltir. O¤ul, kendi bafl›na buyruk denilecek dereceye ge-
lince, babas›n› be¤enmez olur. Yaln›z be¤enmemekle de
yetinmez. Belki de babas›na isyan eder. Belki de onu öy-
lesine üzer ki, nerdeyse ölüm döfle¤ine düflürür. ‹flte vak-
tiyle o¤lunu can› gibi sevmifl olan o babaya flu halde can
düflman›n›n kim oldu¤unu sormal›. Göstermeye gücü kal-
m›fl ise kimi gösterir?
O¤lunu!
Aldanm›fl baba. Lanetli o¤ul!
Makbule’yi çok seviyormuflum. Hâlâ anlatamayaca¤›m
bir üzüntüyle anar›m. Öleli epeyce zaman oldu. En çok
28