Page 29 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 29

cesindeyim. Elimden geldi¤ince bu sonucu elde etmeye
           çal›fl›r›m. Çal›flmayacak olsam, içim rahat etmez. ‹çimin ra-

           hat etmesini sa¤lamak için çal›flmayay›m m›? Gerçekte bu,
           kendim için çal›fl›yorum demektir.

               Belki bu örnek so¤uk görünür. Beni ba¤›fllay›n. Bu ese-
           ri, bir kira evinde otururken yazd›¤›m için, birdenbire ak-
           l›ma o geldi. Amac›m, flikâyet de¤il. Allah’a flükür, kendi

           evimiz de var. Olmasa da ne ç›kar? ‹nsanda yürek olmal›!

               Makbule, pek güzel bir k›zd›. Ya da bana öyle gelirdi.
           Zaten ifl, görünüfltedir. Gerçe¤i, çocuklar flöyle dursun, ço-
           ¤u babalar bile göremezler.

               Bir baba, o¤lunu seve seve büyütür. Bin belas›n› çek-
           mifltir. O¤ul, kendi bafl›na buyruk denilecek dereceye ge-

           lince, babas›n› be¤enmez olur. Yaln›z be¤enmemekle de
           yetinmez. Belki de babas›na isyan eder. Belki de onu öy-
           lesine üzer ki, nerdeyse ölüm döfle¤ine düflürür. ‹flte vak-

           tiyle o¤lunu can› gibi sevmifl olan o babaya flu halde can
           düflman›n›n kim oldu¤unu sormal›. Göstermeye gücü kal-

           m›fl ise kimi gösterir?
               O¤lunu!

               Aldanm›fl baba. Lanetli o¤ul!

               Makbule’yi çok seviyormuflum. Hâlâ anlatamayaca¤›m
           bir üzüntüyle anar›m. Öleli epeyce zaman oldu. En çok


                                       28
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34