Page 35 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 35

Çok ac›kl› bir sesle:

               - Bana yaz›k de¤il mi babac›¤›m? dedim. Dikkatle yü-
           züme bakt›. Hemen anlad›, Ömer’ini kuca¤›na al›verdi.

               Kap›n›n parmakl›¤›n› açarken, yine dikkatle yüzüme
           bakarak dedi ki:


               - Korkma o¤lum! Ben seni dövdürmem! Hoca Efendi
           bizi görünce:

               - Buyurun Ali Bey, diyerek güler yüzle yer gösterdi.

               Hoca Efendi sakatt›. Aya¤a kalkm›yordu. San›r›m ki
           çocuklar› okuldan saat on bir s›ralar›nda b›rakmas›n›n se-
           beplerinden biri de kendisinin bu durumuydu.


               Babam beni kuca¤›ndan indirdi. Hoca Efendinin elini
           öptükten sonra yerime gittim, minderime oturdum. Hoca
           Efendi babam› yan›na ald›. Koca ö¤rencisiyle gülerek ko-

           nuflmaya bafllad›.

               Bez çantam› boynumdan ç›kard›m. Dersimi açt›m. Gel
           gelelim, gözlerim onlardan ayr›lmak istemiyordu. Babam
           az önce söz vermiflti. Hoca Efendi, o zamana kadar hiç

           görmedi¤im gülücükler da¤›t›yordu. Yüre¤ime su serpili-
           yordu ama yine de pek güvenemiyordum. Babam biraz

           oturduktan sonra kalkt›, gitti. Bende korku yeniden bafl-
           lad›. Art›k Hoca Efendiye do¤ru bakam›yordum. O kor-


                                       34
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40