Page 35 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 35
Çok ac›kl› bir sesle:
- Bana yaz›k de¤il mi babac›¤›m? dedim. Dikkatle yü-
züme bakt›. Hemen anlad›, Ömer’ini kuca¤›na al›verdi.
Kap›n›n parmakl›¤›n› açarken, yine dikkatle yüzüme
bakarak dedi ki:
- Korkma o¤lum! Ben seni dövdürmem! Hoca Efendi
bizi görünce:
- Buyurun Ali Bey, diyerek güler yüzle yer gösterdi.
Hoca Efendi sakatt›. Aya¤a kalkm›yordu. San›r›m ki
çocuklar› okuldan saat on bir s›ralar›nda b›rakmas›n›n se-
beplerinden biri de kendisinin bu durumuydu.
Babam beni kuca¤›ndan indirdi. Hoca Efendinin elini
öptükten sonra yerime gittim, minderime oturdum. Hoca
Efendi babam› yan›na ald›. Koca ö¤rencisiyle gülerek ko-
nuflmaya bafllad›.
Bez çantam› boynumdan ç›kard›m. Dersimi açt›m. Gel
gelelim, gözlerim onlardan ayr›lmak istemiyordu. Babam
az önce söz vermiflti. Hoca Efendi, o zamana kadar hiç
görmedi¤im gülücükler da¤›t›yordu. Yüre¤ime su serpili-
yordu ama yine de pek güvenemiyordum. Babam biraz
oturduktan sonra kalkt›, gitti. Bende korku yeniden bafl-
lad›. Art›k Hoca Efendiye do¤ru bakam›yordum. O kor-
34