Page 37 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)

L
R
Ü
K

R
‹

Ü
T
A
M
D
M
I
N
O
U
A
fi
B B‹R TÜRLÜ KONUfiAMADIM
Bundan epey zaman önce, yine oradan geçiyordum.
Yeflil sar›kl› bir efendi, okulun kap›s›ndan girmek üzerey-
di. Yüzüne bakt›m. Belki yirmi y›ldan beri kendisini gör-
memifltim. Tan›d›m, hocam›z›n o¤lu, ....Efendiydi. Bize ya-
z› dersine gelirdi. O, bana do¤ru bakmad›. Bakm›fl olsa da
tan›yamazd›. Okula girerek, kendisiyle biraz konuflmak
akl›ma geldi. Kap›ya do¤ru bir iki ad›m att›m. Karars›z
kald›m. Bir türlü karar veremedim. Kendi kendime dedim
ki:
- Bir okul, oradan buradan konuflma yeri olamaz. Hay-
di, birkaç dakika için oluversin diyelim. Kendisine ne söz
bulup da söyleyece¤im? “Ben filân›n o¤luyum. Okulunu-
zun, baban›z›n zaman›nda yetifltirmeye çal›flt›¤› çocuklar-
dan›m. Hey gidi günler!” diye söze bafllamak elbette so-
¤uk düfler. “Pek güzel. Nas›ls›n›z bakal›m? Hangi görevde
bulunuyorsunuz?” derse, “Çok flükür iyiyim.” den sonra-

s›n› getirebilir miyim? En iyisi, kendisine konuflma nedeni
olmak üzere bir hediye sunmal›y›m ki s›k›lmayay›m.
Yoluma devam ettim.

36