Page 130 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 130
“Ah! Canan Hanım geriye dönmeyi o kadar çok
istiyorum ki. Belki bunların olmasına engel olabilirdim.
Küçücük bir ihmal neleri getirdi.”
“Üzmeyin kendinizi. Olacağı varmış.”
“Siz burada üzülüyorsunuz. Emin olun sizin kadar
ben de evimde üzülüyorum. Boğazımızdan lokma geçmi-
yor inanın.”
“Düşünmeyin artık bunları. Hadi gelin çiçekleri bir
vazoya koyalım. Cemre sizi gördüğüne sevinecektir.”
Cemre, Gizem’i görünce sevindi.
“Hoş geldin Gizem.”
“Hoş bulduk. Nasıl oldun Cemre?”
“Daha iyiyim.”
Ayşen Hanım:
“Çok iyi görünüyorsun Cemreciğim. Seni böyle
görünce biz de çok mutlu olduk.”
“Teşekkür ederim.”
“ Ayşen Hanım, biz kafeteryaya gidip birer kahve
içelim. Cemre’yle Gizem de konuşsunlar.”
“Peki.”
“Gelirken size de çikolata getireceğim. Siz de uslu
uslu konuşun.”
Cemre:
129
