Page 121 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 121
yordum. Boynuma sarıldı. Donmuş gözyaşlarım çözül-
müş, akmaya başlamıştı.
“Geçmiş olsun Canan kızım”
“Teşekkür ederim. Hoş geldiniz.” Elini öptüm.
Küçük bir torba uzattı.
“Bunun içinde yağ, yoğurt, peynir, yumurta var.
Cemre kızımı iyileştirir.”
“Sağ olasın.” diye ağlayarak elindeki torbayı aldım.
Meral:
“Ben de sarılacağım.”
“Gel bakalım.”
Meral’le de sımsıkı sarıldık. İnsanın tanıdıklarının
verdiği güç, hiçbir şeye benzemiyordu. Onların varlığı
beni daha da güçlendirmişti. Böyle zamanlarda insan
dostlarının varlığını hissetmek istiyordu. Ne kadar iyi
gelmişti bana onların sevgisi.
Cevahir teyze yanımdaki banka oturdu. Ellerimi
tuttu.
“Hayatta her şey geçer. Geçmeyen bir şey yok.
Onun için senin güçlü olman lazım kızım. Sen güçlü ola-
caksın ki o küçük yavru da güçlü olabilsin. Sen yıkılırsan
120
