Page 67 - ATA YAYINCILIK Rozetle Yolculuk Öykü Dizisi (8 Kitap)

Tam o anda bahçedeki Poyraz, bir ara başını kaldı-
rıp balkona bakarak,

– Aaa, o da ne, dedi şaşkınlıkla.
Balkondakiler, çabucak geri çekildi. Eğilerek salona
geçerlerken Poyraz,

– Dün gece balkonda bir an için ikimizi görmüştüm,
dedi. Bunun olanaksız olduğunu düşünerek yanıldığıma
karar vermiştim. Meğerse kendimizi gerçekten görmü-
şüm.
Burcu Öğretmen’in kafası karıştı.

– Ama nasıl olur? O sırada rozetler henüz bize veril-
memişti, geriye yolculuk yapmamıştık yani. Olanaksız!
– Burcu abla, olanaksız diye bir şey kalmadı artık.
Annem, babam, Güven amca şu anda aşağıda Sonsuz
Evren’in var olmadığını kanıtlamaya çalışıyorlar. Ola-

naksız dedikleri her şey gerçek çıktı işte.
– Hem de fazlasıyla, diye tamamladı Burcu Öğret-
men. Senin balkondaki bizi görmenin de ilk bakışta akıl
alır yanı yoktu ama olabilir demek zorundayız artık çün-
kü oldu.
– Hâlâ inanamıyorum abla! Bu nasıl iş böyle? Şu
anda hem salonda hem de bahçedeyiz. Bunu arkadaş-

larıma anlatsam bana inanmaz; güler geçer, benimle
alay ederler.
– Bir arkadaşın böyle bir olay anlatsa sen inanır
mıydın Poyraz?

66