Page 62 - ATA YAYINCILIK Rozetle Yolculuk Öykü Dizisi (8 Kitap)
P. 62
– Öğretmen ablacığım, şimdi yolculuğa sıra geldi.
Onu da deneyelim bir an önce, ne olur! Yoksa kalbim
heyecana dayanamayacak. İlk yolculuğumuzu nereye
yapalım ablacığım? Dinozorlar çağına gidelim mi? Ya
da Ay’a, Mars’a, başka bir gezegene...
– Dur hele! İlk denememizde o kadar uzağa gitme-
miz doğru olmaz. Önce basit bir ısınma hareketi yap-
malıyız.
Poyraz, yakasını açıp elini yelpaze gibi kullanarak
serinlemeye çalıştı.
– Ne ısınması öğretmenim, heyecandan zaten ateş-
ler içindeyim.
Burcu Hanım, espriyi görmezden geldi.
– İlk denememizde rozetlerimizin çalışıp çalışmadı-
ğını anlayalım yeter. Hem de ilginç bir gezi tasarlıyo-
rum.
Poyraz, şakacıktan mızmızlanır gibi yaptı.
– Gideceğimiz yeri sadece sen hayal edebileceksin
ama bu, haksızlık değil mi ablacığım?
Bu gizemli olay, onları öylesine yakınlaştırmıştı ki
Poyraz farkında olmadan öğretmenine sen diye seslen-
meye başlamıştı. Burcu Hanım, bunu fark etmişse de
hiç önemsemedi. O da espriyle karşılık verdi.
– Taşıt ehliyetini hak edecek yaşta değilsin çocu-
ğum. Söz, on sekiz yaşına girdiğinde rozetlerin şoförlü-
ğünü sana vereceğim.
61