Page 82 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)

sinir oluyorlardı. Hiperaktif bir çocuk değil tamamen
zekâdan kaynaklanan bir kabullenememe, bir hareket-
liliği vardı. Bunu hiçbirine anlatamıyordum.

Beşinci sınıfa geçtiği yıl, biz yeni bir mahalleye
taşınmış, onu da başka bir okula göndermiştik. Her yıl

öğretmen değiştirmeye alışmıştı. Beşinci sınıf öğret-
meni diğerlerine göre daha anlayışlıydı. O, Cemre’yi
anlamıştı. Cemre de sürekli sınıf değiştirdiği için bir
sonraki yıl hangi sınıfta olacağını bilmiyordu. O yüzden

okulla ve sınıfla ilgili plan yapmıyordu. Beşinci sınıf
öğretmeni erkekti. Nail Bey. Emekliliği gelmiş birisiydi.
Kırlaşmış saçları, küçük gözlükleri, kahverengi takımı

ona olgun bir görünüm kazandırıyordu.
Cemre’nin durumuyla ilgili küçük bir konuşma

yaptık.
“Bir sorun yaşamayız umarım.” dedi. “Ben elimden

gelini yapar, onun oyalanabileceği bir aktivite mutlaka
bulurum.”
Nail Bey’in yaklaşımı gerçekten çok güzeldi.

Kendimi daha rahat hissettim. Belki sorun yine devam
edecekti ama onun o çözüm arayan tavrı beni çok
mutlu etmişti. Cemre de büyümüştü, hem eskisi kadar

hareketli değildi. Yani bu yılı iyi geçireceğimizi düşü-
nüyordum.

81