Page 77 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)

ken yaptığı hataları söylüyordu. Öğretmen bundan çok
hoşlanmıyordu. Bilmiş bir tavrı vardı. Bu itici geliyordu
öğretmenlerine. Oysa kötü niyetle yapmıyordu hiç-
bir şeyi, bunu anlamıyorlardı. Okul dönemi bizim için

sıkıntılı geçeceğe benziyordu. Ne yaparsak yapalım bu
sorunu bir türlü aşamıyorduk. Öğretmen, otoritesini
sarsacak hiçbir şey istemiyordu.

Kar, lapa lapa yağmaya başlamıştı. Öyle güzel
düşüyordu ki yere, âdeta dans ediyordu. Cemre ve
Madalyon bahçeye çıkmış, düşen kar tanelerini tutmaya
çalışıyorlardı. Beyaz bir örtü serilmiş gibiydi. Her yer

temizlenmişti. Madalyon, karda ayak izlerini bırakarak
koşuyordu. Ben de onların bu neşeli oyununu seyredi-
yordum.

Karın yağışı havayı yumuşatmıştı. Soğuk azalmıştı
sanki. Hele muhteşem kar manzarası görülmeye değer-
di. Mutluyduk ve bu mutluluğumuzu hiçbir şeyin boz-

masını istemiyordum. Ama bir şeylerin mutluluğumuzu
bozmasından hep korkuyordum.

Yine klasik öğretmen görüşmelerine devam
ediyordum. Eskisi kadar beni üzmüyordu bu konu.
Anlamıştım ki biz her yıl bir öğretmen değiştirecektik.
Çünkü hiçbir öğretmen onun özel durumunu kabullen-
mek istemiyordu. Galiba bu durumu kabullenmekten

başka çaremiz de yoktu. Üçüncü sınıftaki öğretmeninin

76