Page 66 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 66
“Çok iyi de diyemeyiz. Önemli bir virüs bu.”
“İyileşemeyecek mi?”
“Onun için uğraşıyoruz.”
“Şimdi izin verirseniz Zeytin’le ilgilenmem lazım.
Zaman zaman size bilgi vereceğim.”
Kapıdan çıktığımda kendimi çok bitkin hissedi-
yordum. Koridora konmuş kanepeye kendimi zor attım.
Nefesim daralmaya başladı.
Tülay Hanım yanıma geldi.
“Canan Hanım iyi misiniz? Suratınız bembeyaz
oldu. Kötü bir şey mi söyledi doktor?”
“İyiyim, iyiyim. Yok, kötü bir şey söylemedi.”
Cemre yanıma geldi, sarıldı. Ağlamaya başladı.
“Niye ağlıyorsun kızım?”
“Zeytin ölmesin.”
“Zeytin ölmeyecek, merak etme.”
“Zeytin’i neden göremiyoruz?”
“Zeytin şimdi biraz hasta. Dinlenmesi gerekiyor.
O yüzden de biz onu biraz rahat bırakmalıyız.”
“Zeytin’i görmek istiyorum.”
“Biraz dinlensin, görmek için doktordan izin alı-
rız.”
“Ben şimdi görmek istiyorum.”
65
