Page 30 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 30
“Siz de gelsenize bizimle Zeytin’i görmeye.”
“Geliriz tabii!” dedi babaannesi.
“Dedem?”
“Deden de gelir.”
“Zeytin sizi görünce çok sevinir.”
“En kısa zamanda Zeytin’i görmeye gidelim.
“Zeytin’e çikolata götürelim.”
“Çikolata yemez ki. Ona mama alalım.”
“Çikolata da götürelim.” diye ağlamaya başladı.
“Tamam, çikolata da götürelim.” dedi babaannesi.
Yağmurlu günlerde balkona yağmur damlalarını
tutabilmek için çıkıyorduk. Yağmur, toprağı mis gibi
kokutuyordu. Toprak kokusu balkona kadar geliyordu.
Hava buğulu bir görüntüye bürünüyordu. İkimiz de
balkon demirlerinden kollarımızı uzatıyor, yere hızla
düşen damlaları tutuyorduk. Zaman zaman yağmur
gözyaşlarıma karışıyordu. Ama bunlar mutluluk göz-
yaşlarıydı. Kızımla olmak benim için büyük saadetti.
Hele Zeytin ailemize katıldıktan sonra Cemre daha da
hızlı iyileşmeye başladı. En büyük keyfimiz hafta sonu
Zeytin’i görmek için yaptığımız ziyaretti. Zeytin de
bize alışmıştı. Bizi görünce tellere tırmanıyordu. Biz de
onu alıp parka gezmeye götürüyorduk. O da kafesinden
çıkmış olmanın mutluluğuyla bize katılıyordu.
29