Page 30 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 30

“Siz de gelsenize bizimle Zeytin’i görmeye.”
               “Geliriz tabii!” dedi babaannesi.

               “Dedem?”

               “Deden de gelir.”
               “Zeytin sizi görünce çok sevinir.”

               “En kısa zamanda Zeytin’i görmeye gidelim.
               “Zeytin’e çikolata götürelim.”

               “Çikolata yemez ki. Ona mama alalım.”
               “Çikolata da götürelim.” diye ağlamaya başladı.

               “Tamam, çikolata da götürelim.” dedi babaannesi.

               Yağmurlu  günlerde  balkona  yağmur  damlalarını
          tutabilmek  için  çıkıyorduk.  Yağmur,  toprağı  mis  gibi
          kokutuyordu. Toprak kokusu balkona kadar  geliyordu.
          Hava  buğulu  bir  görüntüye  bürünüyordu.  İkimiz  de
          balkon  demirlerinden  kollarımızı  uzatıyor,  yere  hızla

          düşen  damlaları  tutuyorduk.  Zaman  zaman  yağmur
          gözyaşlarıma  karışıyordu.  Ama  bunlar  mutluluk  göz-
          yaşlarıydı.  Kızımla  olmak  benim  için  büyük  saadetti.
          Hele Zeytin ailemize katıldıktan sonra Cemre daha da

          hızlı iyileşmeye başladı. En büyük keyfimiz hafta sonu
          Zeytin’i  görmek  için  yaptığımız  ziyaretti.  Zeytin  de
          bize alışmıştı. Bizi görünce tellere tırmanıyordu. Biz de
          onu alıp parka gezmeye götürüyorduk.  O da kafesinden

          çıkmış olmanın mutluluğuyla bize katılıyordu.


                                      29
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35