Page 27 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 27

Eda:
                 “Çok güzel bir isim.”

                 Cemre:

                 “Zeytin” diye seslendi.
                 Anladı  sanki,  hayvan  kalktı  kafesin  ucuna  kadar
           geldi.

                 Tülay Hanım:
                 “Kendisi de sevdi galiba ismi. Hemen benimsedi.”

                 Eda:
                 “Ben bu köpeği evlat edinmek istiyorum. Kendimi
           bu sorumluluğu almak için hazır hissediyorum.”

                 Tülay Hanım:
                 “Güzel bir karar verdin Eda. Bak nasıl mutlu ola-
           caksın.”

                 “Bundan hiç şüphem yok.”
                 “Sertifikaları hazırlayabilir miyiz?”

                 “Elbette.”
                 Yeniden  Tülay  Hanım’ın  odasına  geçtik.  Zeytin’i
           evlat  edindiğimizi  gösterir  bir  sertifika  düzenlendi.

           Cemre  bir  an  önce  Zeytin’in  yanına  gitmek  istiyordu.
           Doğrusu ben de bunu istiyordum. Hiç eve gitmek iste-
           miyordum. Zeytin bize mutluluk vermişti.
                 Tülay  Hanım,  Zeytin’i  kafesinden  çıkarıp  bizim

           yanımıza  getirdi.  Cemre  onu  görür  görmez  kucağına


                                        26
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32