Page 37 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)
P. 37
Ben heyecanla,
– Ne oluyor baba? Nereye gidiyorsun? de-
dim.
– Buradan sıkıldım, dönüyorum, dedi.
– Ama. Daha iznin bitmedi, bu dönüşte bizi
de yanında götürecektin?
Babam umursamaz bir şekilde benim yüzü-
me bile bakmadan,
– Şey.. Size söylemeyi unuttum. Bu yıl da sizi
yanıma alamayacağım, dedi.
Annem odada ayakta duruyordu. Birkaç
adım atarak bana doğru koştu ve beni kucak-
ladı.
– Oğlum! Varsın baban gitsin! Biz ikimiz varız
ya! diyerek bana iyice sarıldı.
Annem ne ağlıyor ne de kırıcı sözler söylü-
yordu. Ama sesinde çaresizliğin ezikliği vardı.
O akşam evimizde soğuk bir hava esti. Ba-
bam sabah olsun da bir an evvel yola çıkayım
der gibi acele ediyordu. Babam ertesi sabah
izni dolmadan kaçarcasına gitti.
Giderken hâlâ,
34
