Page 40 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)
P. 40
– Baba! Dur! İş yerim az ileride. Gel, orada
konuşalım.
İş yerime doğru yürürken babamı izledim.
Bir zamanlar o tertemiz kıyafetiyle üzerine toz
kondurmayan, salınarak yürüyüşüyle herkese
tepeden bakan babamın gözleri, hep yere ba-
kıyordu.
İş yerine gelince,
– Ne iş yapıyorsun? Burası senin mi? İşlerin iyi
mi? gibi sorular sormadı. Sadece başı önünde
düşünüyordu.
– Buraya geldiğine iyi etmişsin, sevindim.
– Hayır oğlum, bunca zamandan sonra sizin
yanınıza gelecek yüzüm yok... Ama yine de...
Babam sözünü zor tamamladı.
– Sizleri çok merak ettim. Seni görebilmek ne
güzel şey!
Babam yüzüme bakmadan,
– Annen nasıl? diyebildi.
– Annem iyi. Torunlarıyla oynayarak mutlu
oluyor.
– Ne güzel! Ben o mutluluğu yıllar önce kay-
bettim.
37
