Page 29 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)
P. 29
– Duymuyor musun? Herkes diyor. Hem o ar-
tık sizi istemiyormuş.
– Hayır! Benim babam bizi çok seviyor. Beni
de annemi de yanına alacak.
– Almayacak!
– Alacak!
– Görürsün sen!
– Sen görürsün!
Derken iki çocuk kavgaya tutuştuk. Ben ne
yaptığımı bilmeden onunla itişip kakışırken onun
düğmesi koptu. O da benim yüzümü tırmıkladı.
İkimiz de ağlamaya başladık.
Çocuk neşesiyle başladığımız oyunumuz
ciddi bir çocuk kavgasıyla sona erdi.
O günden sonra Osman’ı nerede görsem
birbirimize baktık ama konuşmadık.
Çocuk kalbimde yer eden şey Osman’la
kavga etmem değildi. Onun söyledikleriydi.
Senin baban şöyle, senin baban böyle de-
mesiydi.
Babam eskisi gibi yine yanımızda, yine bi-
zimle beraber olsun; hep beraber gülelim hep
beraber yorulalım istiyordum.
26
