Page 25 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)
P. 25

– Baba! Baba! diyerek koştum ve ona sa-
            rıldım. Babam da beni kucaklayıp öptü. Beni
            öperken ondan bana doğru şimdiye kadar hiç

            duymadığım bir koku yayılır gibi oldu.

                Babamın geldiğini duyan komşularımız da
            evimize doluştular.

                – Anlat bakalım Bekir. Oralar nasıl? Hasretlik
            kolay geçti mi? gibi sorular sorarak sohbete dal-
            dılar. Onlar sordukça babam kendinden olduk-
            ça emin,

                – Murat dayı! Oralar gittiğimiz kadar varmış.
            Elin adamı hem çalıştırıyor hem de paranı veri-

            yor. Orada sayılı yıllar çalışıp gününü tamam-
            lamadan bizi bırakmayacaklar, diye başlayıp
            oradaki yaşantıyı tatlı tatlı anlatıyordu.

                Babam gittiği ülkeyi övgü ile anlatırken onu
            dinleyenler gözlerini dikerek bakıyorlardı.

                Bu hareketlilik böyle birkaç gün sürdü. Boş
            kalan zamanlarda babam evden ayrılıp soka-
            ğa çıktığında hemen fark ediliyordu.

                Öncelikle saçları pırıl pırıl taralıydı. Sabahle-
            yin evden çıkmadan önce eline kibrit kutusun-

            dan biraz büyük bir makine alır, onu “cırrr” diye
            çalıştırarak yüzünde gezdirirdi.


                                         22
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30