Page 16 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)

Aradan kaç gün geçti, bilmiyorum. Bir akşa-
müzeri oyun dönüşü yorgun argın eve geldim.
Yanaklarım al al olmuş, saçım başım ter içindey-
di.

Odaya girdiğimde annemle babam başını
önüne eğmiş, konuşmadan sessiz sessiz düşünü-

yorlardı.
Başka zaman ben eve böyle yorgun ve ter
içinde geldiğimde ikisi de,

– Aman oğlum, çok terlemişsin. Hastalanırsın.
Şöyle dinlen. Gel şu terini kurutalım, diye ilgile-
nirlerdi.

Ben odaya girince annem başını kaldırıp
şöyle bir baktı. Sonra yine o düşünceli hâline
döndü.

Ne olmuştu? Annemle babam neden böyle
kederliydiler? Çocuk aklımla annemle babamın

yenemeyecekleri hiçbir güçlük yok sanırdım.
O akşam kalbim küt küt atarak bu acıyı ya-
şadım. Gidip annemin yanına sokuldum. Ben
de onlar gibi sessizce oturmaya başladım.

Az sonra babam yorgun ve kısık bir sesle an-
neme,

– Geleceğimiz için bir yatırım yapamıyoruz,
dedi.

13