Page 13 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)

Babam tam karşımızda ayakta dikiliyordu.
Onu öteki babalar arasında dimdik gördükçe
gururlanıyordum.

Araba kasabanın bozuk yollarında hoplaya

zıplaya ilerlerken ara sıra duruyor, yol kenarın-
da bekleyen diğer yolcuları da alıyordu.

Sonradan arabaya binenler kendilerine bir
yer bulabilmek için yalvarır gibi,

– Biraz daha sıkışalım! Az daha yer verin di-
yerek yardım istiyorlar. Bir yere tutununca da
sesleri çıkmaz oluyordu.

Yol boyunca durduk, kalktık. Derken araba-
nın kasası, ağa yakalanmış balıklar gibi insanlar-
la doldukça doldu.

Şimdi hayalimde canlandırdığım o yolculu-
ğu düşününce arabadakilerin o gün yolculuk

değil de cambazlık yaptığını anlıyorum.

Kasabaya geldiğimizde herkes bir anda pa-
tır patır arabadan atladı. Kapağı açılmış kovan-
dan boşalan arılar gibi etrafa dağılıverdiler.

Bu arada şoför efendi arabaya yakın bir
yerde sessiz sessiz bekliyordu. Babamla bera-
ber birkaç kişinin şoförün eline birer ikişer beyaz

madenî para verdiğini gördüm.

10