Page 15 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)

Kasaba pazarından döndük. Eve gelir gel-
mez yeni çizmemi arkadaşlarıma göstermek için
sokaklara çıktım. Sağda solda biraz gezip dolaş-
tım. Ama sokaklarda yeni çizmemi gösterecek

kimseyi bulamadım.
Eve oldukça sessiz gelmiş olmalıyım ki otur-

ma odasında babamla annemin konuşmalarını
duydum.
Annem:

– Bekir, hani pazardan sana ayakkabı ala-
caktık?

– Ama hanım! Biliyorsun. Oğlumuza...

– Onun ayakkabıları vardı. Seninkilerin altı
delik.

– Ne yapalım? Oğlumun üzülmesini isteme-
dim.
– Ben de üzülmesini istemem ama sen bu
ayakkabılarla el âlemin içine nasıl çıkacaksın?

Babam ümitsizce,

– Hele birkaç gün geçsin, bulabilirsem gün-
deliğe gider, kendime de bir şeyler alırım, dedi.

Ben kapının önünde çizmelerimi çıkarmak
için eğildim. Onları öyle görünce içimdeki se-
vinç söndü. Çocuk kalbimce üzüldüm.

12