Page 52 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)

fa olan Hac› Ali Efendiyi tan›yan fleyhler, dervifller dükkâ-
na u¤rarlard›. Babam Hac› Efendiyi çok sevdi¤inden, ziya-

retçilerine de ikram ederdi.
Hac› Efendi pek hofl bir adamd›. Çal›flkan, yumuflak

huylu, güler yüzlü. O zamanlar Fatih’te bulunan Kubbe
Tekke’nin fleyhi Hamdi Efendinin ö¤rencilerindendi. Son-
ra ona damat olmufltur.

Bu fieyh Efendi, güzel bir insand›. Ara s›ra dükkâna ge-
lir, otururdu. Hac› Efendinin orada duran ayakkab›lar›n-

dan birini al›r, alt›n› öpüverirdi. Hac› Efendi telâflla;
- Aman fleyhim! Ayaklar›n› öpeyim! derdi. fieyh efen-

di tatl› bir gülümseyiflle;

- Sevgiden sevgiden!... Onda bir fley yok, derdi.
Bazen de ifliyle u¤rafl›rken Hac› Efendinin yan›na soku-
lur, bafl›ndaki karasar›¤› çözer, bozard›. Hac› Efendi gü-

lümseyerek bir eliyle ifline devam eder, bir eliyle de sar›-
¤›n› düzeltmeye çal›fl›rd›.

Hac› Efendiyi sonradan çok be¤endim. Bir tekkede
oturup vakit geçirmek pek kolay oldu¤u hâlde, o çal›flma-

y› seçmiflti. Hem dervifl, hem fleyh, hem de saraç kalfas›y-
d›.

Haftada bir, alçakgönüllükle babamdan izin al›r, der-
gâhtaki görevini yapard›. Sonralar›, Küçük Mustafa Pafla

51