Page 51 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 51

Babam:
               - Aferin o¤lum! Daha güzel okumaya çal›fl! Allah’›n iz-

           niyle siz benim gibi kalmazs›n›z. Kur’an-› Kerim’in anlam-
           lar›n› da güzelce anlars›n›z, dedi.

               Annemse sevinç gözyafllar› dökmeye bafllam›flt›. Ben
           bir babama, bir anneme bakt›m. Gönlümü, anlat›lmas›
           güç bir duygu kaplad›. O, ne sevinç, ne de üzüntülüydü.

               Öpüp bafl›m›za koyma töreninden sonra mushaf› tek-
           rar k›l›f›na yerlefltirdim. Yerine götürdüm.

               Babam, genellikle cuma akflamlar› Kur’an okurdu.
           A¤abeyime de böyle yapmas›n› emrederdi. ‹slâm’›n pren-
           siplerine son derece ba¤l›yd›. Mesle¤inde sab›r gösterirdi.
           Karars›zl›k yap›p s›k s›k ifl de¤ifltirmezdi. Onun için herkes

           ona hürmet ederdi. Saraç esnaf›n›n güvenini kazand›¤›n-
           dan, yard›mlaflma sand›¤›n›n yönetimini istemedi¤i hâlde
           kendisine vermifllerdi.

               Bu sand›ktan, her y›l bahar gelince esnaf için büyük
           bir flölen verirdi. Hep birlikte k›ra giderler, k›fl›n yorgunlu-
           ¤unu unuturlard›. Birinde a¤abeyimle biz de bulunduk.
           Esnaf, tak›m tak›m oturmufltu. Babam hiç oturmad›. Ge-

           zindi, yemek da¤›tt›, su da¤›tt›. Hizmet etti. Arkadafllar›
           ne kadar memnun oldular!

               Herkesle iyi geçinirdi. fieyhler ve dervifllerle birlikte ol-
           du¤u hâlde bir tarikata ba¤lanmam›flt›. Dükkân›nda kal-


                                       50
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56