Page 57 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)

f›skiye s›kt›ysa da kaçmak zorunda kald›. Taban› kald›rd›.
Biz kovalad›k. Birer f›skiye daha boflaltt›k. Kaçarken üs-
tünden bafl›ndan sular süzülüyordu. Evine girdi. O belâ
tufan›ndan kurtuldu.

Biz bir zafer kazanm›fl olarak geri döndük.
Ceza, suçun gere¤idir. Eden bulur!

Varna’ya gitmeden önce bizim sokaktan bir muhalle-
bici geçerdi. Bazen ondan muhallebi al›rd›m. Dönüflü-
müzden sonra geçti¤ini görmemifltim.

Bir gün pencereden bak›yordum. Bir dilenci geçiyor-
du. Dikkat ettim. Bizim muhallebici oldu¤unu anlad›m.
Öyle üzüldüm ki bilemezsiniz. Anneme söyledim.

- Sadaka ver o¤lum! dedi.
Bana para verdi. ‹ndim. Kap›y› açt›m. Ça¤›rd›m. Paray›
avucuna koydum. Dua etti zavall›!

Sonra bana galiba a¤abeyim söyledi. Çaresiz bir hasta-
l›¤a yakalanm›fl. Zaten sermayesi de azm›fl. Hastal›k da
araya girince, sermayesi bitmifl. Bu hâle gelmifl.

56