Page 19 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)
P. 19
“Ayy, yand›m!” diye ba¤›rd›.
“Garip! Ne yapt›n gördün mü?” diye söylendi
Ece.
Üç Numara, kuyru¤unu bacaklar›n›n aras›na s›-
k›flt›rm›fl, suçlulukla bak›yordu.
“‹steyerek yapmad› ki!” dedi Öykü, Üç Numa-
ra’y› sakland›¤› yerden ç›kar›p kucaklarken.
P›nar Han›m aceleyle içeriye girdi. Üzerine yeni
bir k›yafet giydi.
“Haydi çocuklar, ben sizi ifle giderken arabay-
la b›rakay›m. Zaten yeterince geç kald›n›z bu sa-
bah.”
Üç Numara’ya döndü,
“Senin bir suçun olmad›¤›n› biliyorum. Biz yok-
ken evde uslu dur. Tamam m›?” dedi.
Sonra, kendi kendine gülerek, “Beni de kendini-
ze benzettiniz k›zlar. fiu hâlime bak›n. Köpekle ko-
nufluyorum!” diye söylendi.
“Hoflça kal Garip.” dedi Ece.
“Hoflça kal Sarman.” diye düzeltti Öykü.
Hep birlikte arabaya binip gittiler.
“Hey! Benim bir ad›m var. Üç Numara. Neden
anlamak istemiyorsunuz? Üç Numara. Yani üçüncü
s›rada do¤an yavru. Biz köpeklerde böyledir isim-
ler.” diye seslendi arkalar›ndan.
Sonra da kendi kendine gülmeye bafllad›:
– Beni de kendilerine benzettiler! fiu hâlime ba-
k›n. ‹nsanlarla konuflmaya bafllad›m!
18