Page 16 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)
P. 16

a
                             ›
                            s

                      a
                       v
                s
                 i
                 m
                    K
                         g
               ‹ ‹sim Kavgas›
               O gece, Ece ile Öykü, Üç Numara’y› kendi oda-
           lar›nda yat›rmak istediler. Ama anneleri izin verme-
           di. Oturma odas›na bir sepet haz›rlad›. Sepetin içine
           yumuflak bir örtü serdi ve Üç Numara’ya buray›
           gösterdi. Kaç günden beri sokaklarda geceledi¤i
           düflünülürse, s›cak bir yerde yatmak bile onun için
           büyük bir lükstü. Ama k›zlar Üç Numara’y› yanlar›na
           almak konusunda çok ›srarc› görünüyorlard›. Gece
           ›fl›klar söndükten sonra Ece gizlice oturma odas›na
           süzülüp Üç Numara’y› sepetiyle birlikte odas›na ta-
           fl›d›. Ranzan›n alt kat›nda yatan Öykü, Ece’yle kö-
           peklerine ne ad verecekleri konusunda uzun bir tar-
           t›flmaya girifltikten sonra uykuya dalm›flt›.

               Sabah, kahvalt›da tart›flmaya kald›klar› yerden
           devam ettiler.

               Öykü, “Tüyleri sar› oldu¤una göre, ad› mutlaka
           Sarman olmal›.” diye ›srar ediyordu.
               Ece’ye göreyse köpe¤in ad› daha ilk karfl›lafl-
           malar›nda belli olmufltu. Onu bir duvar›n dibinde,
           öyle ürkek ve bitkin otururken gördü¤ünde, ad›n›n
           “Garip” olmas› gerekti¤ini anlam›flt›.
               Üç Numara bu tart›flmaya bir anlam veremiyor-
           du. Bir yandan taba¤›ndaki kemi¤i zevkle kemirir-
           ken bir yandan da,
               “‹yi ama benim bir ad›m var zaten: Üç Numa-
           ra.” diye m›r›ldand›. Ama k›zlar, köpek dilini bilme-
           dikleri için bir fley anlamad›lar. Anneleri araya girip

                                      15
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21