Page 17 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)

de art›k okul saatinin geldi¤ini söyleyene kadar da
tart›flmaya devam ettiler.
Kap›dan ç›karken Ece, annesine “Garip’i de
okula götürebilir miyiz?” diye sordu.
“Onun ad› Sarman bir kere!” dedi Öykü ayak-
lar›n› yere vurarak.

“Hiç de bile, Sarman kedi ad› ak›ll›m.” dedi Ece.
Tart›flmalar› böyle sonsuza dek sürecek gibiydi.
Neyse ki anneleri araya girdi.

– Ad› ne olursa olsun. Bu, durumu de¤ifltirmez
k›zlar. Köpe¤i okula götüremezsiniz. Hem gece de
odan›za ald›¤›n›z›n fark›nda olmad›¤›m› sanmay›n
sak›n. Anlafl›ld› m›? E¤er böyle devam ederseniz,
onu ald›¤›n›z yere b›rakmak zorunda kal›rs›n›z.
“Ama anneee!” dedi her ikisi bir a¤›zdan.
– Haydi, ders zili neredeyse çalacak. Daha faz-
la oyalanmadan, bir an önce yola koyulun.

Üç Numara, k›zlar› yolcu etmek için kap›n›n
önüne kadar geldi.
“Bu evde iyi bir yer edinmek için ilk günlerde
gözlerine flirin görünmeliyim.” diye düflünüyordu.
Yüzüne en sevimli ifadesini tak›narak k›zlar›n arka-
s›ndan kuyru¤unu sallad›.

Asl›nda çok sevimli bir köpek oldu¤u söylene-
mezdi. Sar› ile bej aras› k›sa tüyleri, düflük kulaklar›,
ince bir kuyru¤u vard›. S›radan bir köpekti. En az›n-

16