Page 41 - ATA YAYINCILIK Kitap Kurdu'nun Öyküleri (20 Kitap)

– Bu tü nel hem ba na yi ye cek su nar hem de iyi
bir ba r› nak olur, de di.

Kar Til ki si tü ne le iyi ce yak lafl t›. Tü ne lin gi ri flin de ki
tun dra la ra bak t›. On la r›n ara la r›n da ku tup hay van-
la r› n›n yu va s› var d›. Kar Til ki si he ye can la içe ri gi re-
cek ken bir ku tup ku flu ona ses len di:

– Ora ya gir me!
Kar Til ki si flafl k›n l›k la ar ka s› na dön dü ve ku fla sor-
du:

– Ne den?
Kufl ce vap ver di:

– Ora dan çok kö tü ko ku ge li yor. Biz kor ku yo ruz.
Ora ya flim di bir ku tup ay› s› gir di. D› fla r› ç› k›n ca bi ze
ora da ne ler olup bit ti €i ni an la ta cak.

Kar Til ki si,
– ‹çe ri den çok gü zel yi ye cek ko ku su ge li yor,
de di.

Kufl yü zü nü bu rufl tur du, son ra,

– Yi ye cek ko ku su yok, ora dan lefl ko ku la r› ge li-
yor, de di.
Kar Til ki si’nin ise yü zü gü lü yor du ve çok ke yif li bir
fle kil de ko nufl tu:

– Ben lefl ye rim, de di.

Kufl 盀 l›k at t›;
– Ola maz!

38