Page 16 - ATA YAYINCILIK Kitap Kurdu'nun Öyküleri (20 Kitap)

bi raz ko nu şur sam aç l› €› m› unu tu rum.” di ye m› r›l dan-
m›fl t›. O, Kar Pen gu en’in ya n› na va r›n ca tok se siy le,

– Mer ha ba, de di ve onun elin de ki ba l› €› gö rün-
ce a€ z› su lan d›.

Kar Pen gu en, ba l› €› ke na ra ko yup ona,
– Mer ha ba, de di.

Kar Til ki si’nin göz le ri ba l›k tay d›, bu yüz den pen-
gu en le ko nu flur ken çok zor lan d› ve,

– Da €›n ar d›n dan ge li yo rum. Ora da rüz gâr ç›k t›.
Bi raz dan o rüz gâr bu ra ya ge lir. Sis da €› l›n ca he pi miz
ava ç› ka r›z, de di.

Kar Pen gu en çok pay la fl›m c›ydı.

– K›r ç›l, ba na bir ba l›k ver di. Ya r› s› n› sa na ve re bi-
li rim, de di.

Kar Til ki si bir den bir kur naz l›k dü flün dü, son ra Kar
Pen gu en’e da ha ön ce hiç kur naz l›k yap ma d› €› n›
ha t›r la d› ve için den, “Ben Kar Pen gu en’e kur naz l›k
ya pa mam.” di ye m› r›l dan d› ama kar n› çok aç t›, bu

yüz den Kar Pen gu en’inin ba l› €› n›n hep si ni ye me yi
dü flün dü.
Kar Til ki si dik kat li göz le riy le mi nik pen gue ni iz le-

di. Kar Pen gu en bir ara ar ka s› n› dö nün ce Kar Til ki si
mi nik pen gue ne bir fley de me den onun ba l› €› n› al d›
ve h›z la da €›n öbür ya ma c› na kaç t›. Kar Pen gu-
en’in ise olan bi ten den ha be ri yok tu.

13