Page 47 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)

O küçük tarla kuşlarını gördüğümde gezinti-
min daha da güzelleştiğini anladım.

Birkaç kuş uçup ilerideki taş yığınlarının üzeri-
ne kondu. Bu küçük şeyler renk renk, kıpır kıpırdı.

Meraklanıp onlara doğru ilerledim. Ama on-

lar benim varlığımı hissettiklerinde hep birlikte
havalanıp uçtu. Öyle hızlı bir kanat çırpışları var-

dı ki bir yerden bir yere uçarken “Pır pır!” diye
çıkan kanat sesleri küçük bir pervane gürültüsü

gibiydi.

Ben gittim, onlar kaçtılar. Böylece aramız-
da oyuna benzer bir kovalamaca başladı. Bir-

kaç denemeden sonra da benim yaklaşmama
izin vermediler. Uzaktan karartımı gördüklerinde

“cik! cik!” diye ses çıkararak hemen uzaklaştılar.

Aslında bu kovalamaca hoşuma gitmişti. O
gün önümde seken, uçan, zaman zaman da

durup neşelenen bu minik kuşları sevmiştim.

Gezi dönüşü evde “Bu kuşlarla nasıl daha
yakın dostluk kurabilirim?” diye düşündüm. Bu

düşünceyle dolaşırken birdenbire “Buldum! Bul-
dum!” diyerek sevindim.

44