Page 24 - ATA YAYINCILIK 3. Sınıf Okuyorum Anlıyorum

Çalışma Azmi

AS
ASLA PES ETMES ETME
LA PE
Cemre yanağını cama dayadı. Dışarıyı seyre daldı. Sonbahar yağmuru ne de gü-
zeldi. Dünyadaki her şey ıpıslak oluyor sandı. O sırada telefon çaldı. Arayan arkadaşı
Hale’ydi. O da Cemre gibi konser için heyecanlıydı. İki saat sonra yapacakları son
provayı hatırlattılar birbirlerine. Oysa ikisi de unutmamıştı.
Cemre, mutfağa annesinin yanına gitti. Müzikevine gideceğini söyledi. Buket Ha-
nım, kızının heyecanını çok iyi anlıyordu. Cemre üç yıl önce bir trafik kazası geçirmişti.
Kazada sağ elinin lifleri kopmuştu. Ama Cemre pes etmemişti. Egzersizlerini düzenli
yapmıştı. Bir yıl boyunca elini hiç kullanamadığı hâlde kursa gidip gelmiş, çalan arka-
daşlarını dinlemişti. Böylece notaların dünyasından uzaklaşmamıştı. Buket Hanım, kızını
sevgiyle kucakladı. “Şimdiden başarılar dilerim meleğim.” dedi.

İki saat sonra bütün ekip müzikevindeydi. Akşamki konser için herkes çok heyecan-
lıydı. Özgül Öğretmen, onları bir araya topladı. Konser için nasıl özverili çalıştıklarını
hatırlattı. Sonra da birlikte geçirdikleri güzel saatlerden bahsettiler, anılarını tazeledi-
ler. Böylece hepsi neden orada olduğunu yüreklerinin taa içinde bir kez daha hissetti.
Son prova harika geçti. Sonrasında yemek yediler ve güzel kıyafetlerini giyip kulise
geçtiler.

Nihayet akşam oldu. Misafirler gelmeye başladı. Cemre ve arkadaşları sahnede
yerlerini aldılar. Kendilerini müziğin o inanılmaz büyüsüne kaptırarak çalmaya başladılar.
Konser bittiğinde herkes onları ayakta alkışladı. Onlar da misafirlere gururla selam
verdiler.

23