Page 28 - ATA YAYINCILIK 3. Sınıf Okuyorum Anlıyorum
P. 28

Doğadaki Kardeşlik




                                           ORMANDA  BİR  GÜNR  GÜN
                                           ORM    A  N D A   B İ
           (Kelebek Benekli ile Kelebek Tozkanat  Serçe Pırpır: Korkmanıza gerek yok. O,
           çok iyi arkadaştır. Bir gün yeni yerler  çok iyi biridir. Ormanın en iyi balını Noni
           görmek için uzaklara uçmaya karar ve- bulur. Herkese dağıtır.
           rirler. Sabah erkenden buluşurlar.)             Ayıcık Noni: Evet, işte o benim, iyi kalpli
           Kelebek Tozkanat: Günaydın Benekli.             ayıcık. Bal ister misiniz?
           Kelebek Benekli: Günaydın Tozkanat.             Papatya Beyaz: İstemezler Noni. Zaten
                                                           gidiyorlar.
           Kelebek Tozkanat: Maceraya hazır mısın?
                                                           (Tam o sırada bir çocuk ağlaması duyarlar.)
           Kelebek Benekli: Evet hazırım.
                                                           Çocuk: Baba, babacığım...
           Kelebek Tozkanat: Peki heyecanlı mısın?
                                                           Baba: Tamam yavrum, korkma!
           Kelebek Benekli: Hem de çok.
           (Birbirine bakıp gülüşürler.)                   Çocuk: Kaybolduk babacığım, çok korku-
                                                           yorum!
           Kelebek Tozkanat: Haydi o zaman!
                                                           (Baba endişeli endişeli etrafına bakınır.)
           (Uçmaya başlarlar. Kanatları yorulunca
           bir çiçeğe konarlar.)                           Baba: Yolu bulamıyorum. Ne yapacağız
                                                           şimdi?
           Kelebek Tozkanat: Merhaba benim adım            Serçe Pırpır: Korkmayın, biz size yardımcı
           Tozkanat.
                                                           oluruz.
           Kelebek Benekli: Ben de Benekli.
                                                           Baba: Siz de kimsiniz?
           Papatya Patpat: Hoş geldiniz. Yorgun            Kelebek Benekli: Biz bu ormanın sakinle-
           görünüyorsunuz.
                                                           riyiz.
           Kelebek Tozkanat: Evet, çünkü çok uzak-         Ayıcık Noni: Nerede oturuyorsunuz?
           tan geliyoruz.
                                                           Baba: Parkın karşısındaki on katlı binada.
           Papatya Beyaz: Yorgun olmanızdan bize ne?
                                                           Papatya Beyaz: Biz size yol gösteririz.
           Papatya Patpat: Neden öyle söylüyorsun
           Papatya Beyaz?                                  Çocuk: Ama siz çiçeksiniz. Kökleriniz var.
                                                           Yerinizden ayrılamazsınız ki!
           Papatya  Beyaz: Güzel güzel sohbet edi-
           yorduk. Geldiler, konuşmamızı böldüler.         Papatya Patpat: Evet, ama ayıcık Noni’nin
                                                           burnu çok iyi koku alır.
           Kelebek Tozkanat: Özür dileriz. Rahatsız
           etmek istemedik sizi.                           Serçe Pırpır: Ve kelebeklerin yön bulma
                                                           duyusu kuvvetlidir.
           Kelebek Benekli: Hoşça kalın.
           (Tam kanatlarını açıp uçmaya hazırlan-          Ayıcık Noni: Serçe Pırpır da muhabbet
                                                           etmeyi sevdiği için yol boyunca sizinle ko-
           dıkları sırada bir ses duyarlar.)
                                                           nuşur. Böylece sıkılmazsınız.
           Serçe Pırpır: Benim yuvamda dinlenebilirsiniz.
                                                           Papatya Beyaz: Ne güzel takım olduk
           Kelebek Benekli: Sen de kimsin?                 değil mi?
           Serçe Pırpır: Ben Pırpır.                       Serçe Pırpır: Doğadaki kardeşlik gerçek-
           Kelebek Tozkanat: Çok naziksin Pırpır.          ten çok güzel.
           Ayıcık Noni: Ho ho ho, ben de çok misa-         Baba: İyi ki size rastladık.
           firperverim.                                    Çocuk: Çok teşekkür ederiz.
           Kelebek Benekli: Çok korktum. Sen de  Serçe Pırpır: Haydi bakalım, yolculuk baş-
           kimsin?                                         lıyor.

                                                        27
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33