Page 7 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 7
Bir gün o yokufltan iniyordum. En sevdi¤im uzun h›r-
kam s›rt›mdayd›. Bu h›rkay›, içinde ve d›fl›nda ikiflerden
dört cebi oldu¤u için pek severdim. Bu cepler, yemifl ve
ufak tefek oyuncak koymaya ne kadar iyi gelirdi! Öbür
h›rkalar›mda ikiden çok cep bulunmazd›. Giyme s›ras›
dört cepli h›rkaya gelince yüzüm gülerdi. Yüre¤ime son-
suz bir sevinç dolard›. Hemen ellerimle h›rkan›n gö¤süme
gelen iki yan›n› okflamaya ve “Oh! Oh!” diyerek, odan›n
içinde dans edip dolaflmaya bafllard›m.
Neyse ine ine okulun önüne geldim. Bir iki ad›m daha
atarak, eve gitmek üzere Çelebi Soka¤›na sapt›m. Ans›z›n
karfl›ma kuyru¤u kesik bir köpek ç›kt›. Havlayarak üzeri-
me sald›rd›. Beni okulun duvar›na s›k›flt›rd›. Pençelerini
gö¤süme do¤ru at›yordu. Ben hayk›r›p a¤lamaya baflla-
d›m. Bir yandan da kendimi kurtarmaya çal›fl›yordum. fia-
fl›rm›flt›m. Kimden yard›m isteyebilirdim! Sokakta köpek-
le benden baflka kimse yoktu. Caddeden geçen de bulun-
muyordu.
Besbelli ba¤›rmam duyulmufl. Okulun karfl›s›ndaki ko-
na¤›n alt kat›nda bir pencere aç›ld›. ‹ri b›y›kl› bir a¤an›n
bafl› göründü. Bir ya da iki kere “Hoflt!” dedi. Köpek be-
nimle u¤raflmay› sürdürüyordu. Nas›lsa bir ara önünden
savuflarak kaçmay› denedim. Arkamdan yetiflti. Omuzlar›-
6