Page 47 - ATA YAYINCILIK Rozetle Yolculuk Öykü Dizisi (8 Kitap)
P. 47

ettik. Giderken bize bu rozetleri bıraktı. Yaa, gerçek bu
           işte anneciğim.

               Babası, neşeli bir kahkaha attı.
               – Aradığın yanıtı aldın mı karıcığım? Bu kadar ısrar
           edip oğlumuzu bunaltırsan o da böyle uydurma bir ya-
           nıt verir.

               Candan Hanım da güldü.
               – Tamam tamam, pes ediyorum. Demek ki rozet-
           ler önceden dikkatimi çekmemiş. Ama yavrum sana da
           pes doğrusu, nasıl da gerçekmiş gibi saçma sapan bir
           olayı bir solukta uydurdun.

               Burcu Öğretmen, öğrencisine beğeniyle bakıp
           onunla gurur duydu. Sırf neşeli ortama ayak uydurabil-
           mek için sözde sitemli bir sesle,
               – Çok hatalısın Poyraz, dedi. Hani yaşadığımız gi-

           zemli gerçekler ikimiz arasında sır olarak kalacaktı?
               – Ne yapayım öğretmenim, annem ısrar edince ya-
           lan söyleyecek değildim ya.
               Burcu Öğretmen, tereyağından kıl çeker gibi konu-
           yu değiştirdi.

               –  Poyraz,  bana  nasıl  sesleneceğin  konusunda  da
           netleşsen artık. Hani okul dışında abla diyecektin.
               Poyraz, tatlı tatlı güldü.

               – Ne yapayım öğretm... şey... ablacığım burada da
           resmî bir ortam var gibiydi.



            46
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52