Page 49 - ATA YAYINCILIK Çevreci Makara Öykü Dizisi (10 Kitap)

Bı­cır’ı­ku­ca­ğı­na­al­dı.­Ke­di­ku­ca­ğın-

dan­in­mek­için­çır­pı­nı­yor­du.­“Ni­ye­böy­le­

ya­pı­yor­sun­Bı­cır?”­de­di.­“Bak­ben­se­ni­

çok­ se­vi­yo­rum.”­ Ku­ca­ğın­dan­ bı­rak­tı.­

Ke­di­ tek­rar­ kol­tu­ğun­ al­tı­na­ gir­di.­ Bir­

müd­det­ son­ra­ ken­di­li­ğin­den­ kol­tu­ğun­

al­tın­dan­ çık­tı.­ İl­kay’a­ uzun­ca­ bak­tı.­

İl­kay­ora­lı­ol­ma­dı.­Son­ra­gel­di­ayak-

la­rı­nın­di­bin­de­dur­du.

An­ne­si:

“Bak,­ sa­na­ de­dim.­ Bı­cır­ da­ hak­lı.­

Ya­ban­cı­bir­yer,­ya­ban­cı­in­san­lar.­Ben­

şim­di­ ona­ gü­zel­ bir­ ka­zak­ örüp­ giy-

di­re­ce­ğim.­ Hem­ tüy­le­ri­ de­ dö­kül­mez.­

Ku­mu­nu­gös­ter­de­tu­va­le­ti­ni­eve­yap-

ma­sın.”

48