Page 51 - ATA YAYINCILIK Kitap Kurdu'nun Öyküleri (20 Kitap)

Kar Til ki si çok mut lu ol mufl tu çün kü o dü rüst
ol ma ya ka rar ver di €in den be ri da ha hu zur lu ya fl›-
yor du ve yar d›m al ma ya bafl la m›fl t›. Ku fla dö nüp,
– Te flek kür ede rim, de di.

Kufl da,
– Sen bu ra da bek le. Ben ba l› €› sa na ge ti re yim,
de di ve he men ka nat la n›p uç tu.

Kar Til ki si ile ku tup ay› s›, ku flu bek ler ken soh bet
et me ye bafl la d› lar. Kar Til ki si dü rüst lü €ün ki fli yi se vi-
len bir ki fli hâ li ne ge tir di €i ni fark et ti ve için den,
– Bir da ha as la h›r s›z l›k yap ma ya ca €›m, di ye
dü flün dü.

Ba l›k ç›l kufl on da ki ka son ra gel di ve til ki ye kar-
n› n› do yur ma s› için bir ba l›k ik ram et ti. Kar Til ki si, kar-
n› n› do yur du. fiim di ye ni den güç ka zan m›fl t›. Ar ka-
dafl la r› na dö nüp,
– Be ni bek le yin, ben ba li na av c› la r› n› ku tup lar-
dan kov du ra ca €›m, de di.

Ku tup Ay› s› ile kufl, til ki ye umut lu göz ler le bak t› lar
ve ona,
– Gü le gü le, de di ler.

Kar Til ki si’nin önün de uzun bir yol var d›. O, için-
den,
– K› y› ya var d› €›m da uma r›m Kar Pen gu en’i
he men bu lu rum çün kü o ba zen sa at ler ce hiç ok ya-
nus tan ç›k m› yor. He le su yun için de bir ar ka dafl
bu lur sa ke sin lik le k› y› ya ya nafl maz, de di.

48