Page 32 - ATA YAYINCILIK Kitap Kurdu'nun Öyküleri (20 Kitap)
P. 32
Mi nik pen gu en se sin gel di €i ta ra fa bak t› ve Kar
Til ki si’ni gör dü. Mi nik pen gu en ona çok k›z g›n d›. Bu
yüz den,
– Ben se nin le ko nufl mu yo rum, de di.
– Özür di le rim, bir da ha h›r s›z l›k yap ma ya ca €›m.
– Sen h›r s›z s›n!
Kar Til ki si,
– Tek rar özür di le rim. Bir da ha h›r s›z l›k yap ma ya-
ca €›m ve bu ra lar dan git me ye ka rar ver dim, de di.
Kar Pen gu en ar ka da fl› na ger çek ten çok k›z g›n d›.
– Ne ya par san yap. Ba na ne!..
Kar Til ki si,
– Ama bir da ha dön me mek üze re bu ra lar dan
gi di yo rum, de di.
– Ba na ne, ne re ye gi der sen git…
Kar Til ki si, Kar Pen gu en onun la es ki si gi bi ko nufl-
ma d› €› için çok üzül müfl tü. Kar Pen gu en ar ka s› na
bak ma dan su ya dal d›. Yi ne de ar ka da fl› n›n ca n›-
n› s›k t› €› için ifl ta h› ka pan m›fl t›. Bu yüz den bi linç siz
bir fle kil de yüz dü. Ok ya nu sun de rin lik le ri ne ge lin ce
du rup et ra f› iz le di. ‹le ri de kum la r› efle le yen bir ba l›k
var d›. Kar Pen gu en bu ba l› €›n ne yap t› €› n› an la ma-
ya ça l›fl t›. Bu ba l› €›n ad› Pro fe sör Ba l›k’t›. O, bi lim sel
arafl t›r ma lar ya par d›. Kar Pen gu en, Pro fe sör Ba l›k’›
çok se ver, bir çok ko nu da ak l› na ta k› lan so ru la r› hep
29
