Page 30 - ATA YAYINCILIK Kitap Kurdu'nun Öyküleri (20 Kitap)

en’in ya n› na gi de cek yü zü yok tu. Bu yüz den:

– Mut la ka av c› la r› ta kip et me li yim. En kö tü ih ti-
mal le on lar, ar tan ye mek le ri ni ba na ve rir. Yi ye cek

bu la ma d› €›m za man on la r›n ar t›k la r›y la ida re ede-
rim, de di.

Kar Til ki si aç kal d› €› dö nem le ri ha t›r la y›n ca av c›
kamp la r› n›n öne mi ni bir kez da ha an la d›. Av c› lar

çok mer ha met li in san lar d›.

Kar Til ki si’nin bir den içi tit re di ve,

– On la r›n iyi ni ye ti ne pek çok kez iha net edip
h›r s›z l›k yap t›m. Bir da ha as la av c› la r›n pi flir di €i s› cak
ye mek le ri al ma ya ca €›m, de di.

Av c› lar; ar d›ç la r›n, cü ce ak ka y›n la r›n ol du €u

böl ge ye do€ ru yü rü yor lar d›. Kar Til ki si on la r› göz le ri
ile iz le di, on la r›n git ti €i yö ne git me ye ka rar ver di.

Gü nefl ›fl›k la r› Kar Til ki si’nin göz le ri ni ka mafl t› r›-
yor du. Et raf ta hiç hay van le fli yok tu. Kar Til ki si çok

kur naz bir hır sız dı, ama Kar Pen gu en’in yi ye ce €i ni
izin siz al d› €› için çok üz gün dü.

Kar Til ki si,

– Mut la ka Kar Pen gu en’i gör me li yim, de di. Bu ra-
la r› terk et me den ön ce Kar Pen gu en’den özür di le-
me li yim, de di.

27